Oni robią to tak!

„Boję się wycho­dzić z domu”

„Spa­dłem ze scho­dów, bo nie dostrze­głem pierw­sze­go stopnia”

„Roz­cią­łem gło­wę, bo nie zauwa­ży­łem szkla­nej ściany”

„Gubię się w urzę­dach, hiper­mar­ke­tach i na dworcach”

„Mam kło­po­ty przy prze­cho­dze­niu przez ulicę”

To auten­tycz­ne wypo­wie­dzi ludzi, któ­rzy z powo­du róż­nych scho­rzeń widzą sła­biej niż więk­szość z nas.

Poru­sza­jąc się w prze­strze­ni publicz­nej czu­ją się zagro­że­ni, gdyż natra­fia­ją na wie­le barier i puła­pek. Te lęki spra­wia­ją , że rezy­gnu­ją z aktyw­ne­go życia wybie­ra­jąc pozo­sta­wia­nie w domu, gdyż tam czu­ją się najbezpieczniej.

Obec­nie Cie­szyn, pomi­mo nie­wiel­kich roz­mia­rów, jest waż­nym ośrod­kiem kul­tu­ral­nym, admi­ni­stra­cyj­nym i oświa­to­wym. Jest też waż­nym punk­tem na trans­por­to­wej mapie Euro­py. Ponad­to jest też popu­lar­nym ośrod­kiem han­dlo­wym, głów­nie wśród oby­wa­te­li Repu­bli­ki Czeskiej.

Jest sto­li­cą powia­tu cie­szyń­skie­go i sie­dzi­bą Euro­re­gio­nu Śląsk Cie­szyń­ski. Znaj­du­je się tu filia Uni­wer­sy­te­tu Ślą­skie­go, co roku odby­wa­ją się festi­wa­le takie jak: Mię­dzy­na­ro­do­wy Festi­wal Teatral­ny “BEZ GRA­NIC”, Prze­gląd Fil­mo­wy “Kino Na Gra­ni­cy” — pre­zen­tu­ją­cy fil­my cze­skie, pol­skie, sło­wac­kie i węgier­skie, czy Festi­wal Muzy­ki Wokal­nej “Viva il can­to”.
Poło­że­nie u stóp Beski­du Ślą­skie­go, bez­po­śred­nio na gra­ni­cy, przy linii kole­jo­wej, dro­dze eks­pre­so­wej S1, a tak­że atrak­cyj­ny wygląd histo­rycz­ne­go cen­trum z malow­ni­czym ryn­kiem i dużą ilo­ścią zabytków:

Wzgó­rze Zam­ko­we, Cie­szyń­ska Sta­rów­ka, Stud­nia Trzech Bra­ci, Zabu­do­wa­nia Ryn­ku i wie­le innych.

Cie­szyn sta­je się coraz bar­dziej popu­lar­nym ośrod­kiem tury­stycz­nym i kulturalnym.

Nasze mia­sto może pochwa­lić tym, iż duży nacisk kła­dzie się na dostęp­ność ośrod­ków kul­tu­ry oraz urzę­dów orga­ni­za­cji pożyt­ku publicz­ne­go dla osób nie­peł­no­spraw­nych. W tym celu przy­go­to­wa­no i prze­pro­wa­dzo­no kil­ka inwe­sty­cji zwią­za­nych z likwi­da­cją barier archi­tek­to­nicz­nych. Na prze­ło­mie lat 2013/2014

I. DOSTĘP­NOŚĆ URZĘ­DÓW NA TERE­NIE CIE­SZY­NA DLA OSÓB NIEPEŁNOSPRAWNYCH

Urząd Mia­sta do urzę­du nie wcho­dzi się bez­po­śred­nio z pozio­mu uli­cy, trze­ba wje­chać na pod­jazd z pra­wej lub lewej stro­ny wej­ścia głów­ne­go. Drzwi zewnętrz­ne ręcz­nie otwie­ra­ne, duże i masyw­ne, w dal­szej czę­ści dru­gie otwie­ra­ją się na foto­ko­mór­kę i są wystar­cza­ją­cej sze­ro­ko­ści dla osób poru­sza­ją­cych się na wóz­kach inwalidzkich.

W 2014 r. dzię­ki remon­to­wi Ratu­sza, zaraz na par­te­rze powsta­ło cen­trum obsłu­gi miesz­kań­ców, gdzie moż­na zała­twić więk­szość spraw, urzą­dzo­no toa­le­tę dosto­so­wa­ną do potrzeb osób nie­peł­no­spraw­nych i matek z dzieć­mi, tak­że miej­sce do zaba­wy dla najmłodszych.

Ponad­to oso­bom nie­wi­do­mym pra­cow­ni­cy urzę­du mają obo­wią­zek nie­zwłocz­nie pomóc w zała­twie­niu wszel­kich spraw. W dużym holu na par­te­rze znaj­du­je się sto­lik dla osób nie­peł­no­spraw­nych, któ­ry słu­ży do zała­twia­nia pod­sta­wo­wych spraw z pomo­cą pracowników.

W urzę­dzie są drob­ne uchybienia:

• - brak umiesz­cze­nie w widocz­nych miej­scach pik­to­gra­mów infor­mu­ją­cych o toa­le­tach i przewijaku,
• - brak obni­że­nia lady dla obsłu­gi osób na wóz­kach i niskie­go wzrostu
• - brak infor­ma­cji dla osób niewidomych

Urząd Skar­bo­wy do urzę­du pro­wa­dzi kil­ka schod­ków i pro­wi­zo­rycz­ny pod­jazd. Poko­na­nie pod­jaz­du na wóz­ku wyma­ga pomo­cy osób trze­cich. Drzwi otwie­ra­ją się auto­ma­tycz­nie. Sze­ro­kość drzwi jest wystar­cza­ją­ca dla wóz­ków inwa­lidz­kich . Ochro­niarz dostrze­ga­jąc oso­by poru­sza­ją­ce się na wóz­ku lub oso­by nie­wi­do­me od razu rusza z pomo­cą i asy­stu­je przy wej­ściu do urzędu.

Po wej­ściu do urzę­du, znaj­du­je się punkt infor­ma­cyj­ny. Moż­na tam pobrać for­mu­la­rze potrzeb­ne do roz­li­cze­nia podat­ków. Dobre usy­tu­owa­nie punk­tu infor­ma­cyj­ne­go pozwa­la na natych­mia­sto­wą reak­cję urzęd­ni­ków, a co za tym idzie nie­peł­no­spraw­ny klient może liczyć na szyb­ką pomoc i może być pewien,

że zosta­nie pokie­ro­wa­ny do odpo­wied­nie­go sta­no­wi­ska. Ogól­ny spo­sób aran­ża­cji pomiesz­cze­nia umoż­li­wia korzy­sta­nie przez oso­by nie­peł­no­spraw­ne jed­nak brak ścież­ki kie­run­ko­wej oraz infor­ma­cji doty­ko­wej unie­moż­li­wia swo­bod­ne poru­sza­nie się i zała­twie­nie spraw przez oso­by niewidome.

Urząd Pocz­to­wy­do urzę­du wcho­dzi się bez­po­śred­nio z pozio­mu uli­cy, do środ­ka pro­wa­dzą dość wąskie drzwi, są one bar­dzo cięż­kie i masyw­ne. Oso­ba poru­sza­ją­ca się na wóz­ku inwa­lidz­kim samo­dziel­nie może mieć nie­ma­ły pro­blem z ich poko­na­niem.
W urzę­dzie nato­miast znaj­du­je się oddziel­ne okien­ko o obni­żo­nej wyso­ko­ści bla­tu do obsłu­gi osób nie­peł­no­spraw­nych. Dru­gim plu­sem jest to, iż w pobli­żu urzę­du jest wyzna­czo­nych miej­sce par­kin­go­we dla osób niepełnosprawnych.

W Sta­ro­stwie Powia­to­wym znaj­du­je się Powia­to­we Cen­trum Pomo­cy Rodzi­nie do urzę­du wcho­dzi się bez­po­śred­nio z pozio­mu uli­cy. Wej­ście jest pozba­wio­ne jakich­kol­wiek scho­dów, co jest dużym uła­twie­niem dla osób z dys­funk­cją narzą­du wzro­ku, któ­re bez­pro­ble­mo­wo mogą zna­leźć się w środ­ku . Drzwi są sze­ro­kie i otwie­ra­ją się automatycznie.

Kory­ta­rze w urzę­dzie są wąskie, wózek inwa­lidz­ki wpraw­dzie prze­je­dzie, ale gdy w przej­ściu ktoś cze­ka, trze­ba nie­raz pro­sić o ustą­pie­nie. Prze­strze­ni jest na tyle mało, że dwa wóz­ki miną się z naj­więk­szą trud­no­ścią i tyl­ko o tyle, o ile przy ścia­nach nie sto­ją krze­sła. Zale­tą urzę­du jest win­da,   moż­na nią wje­chać na wszyst­kie pię­tra, gdzie mie­ści się więk­szość dzia­łów urzędu.

W Wydzia­le Budow­la­nym znaj­du­ją­cym się w budyn­ku na ul. Kocha­now­skie­go na par­te­rze znaj­du­je się punkt obsłu­gi osób nie­peł­no­spraw­nych, matek z dziećmi.

Na par­te­rze znaj­du­je się punkt obsłu­gi gdzie pra­cow­nik pod­cho­dzi do oso­by zain­te­re­so­wa­nej i poma­ga w zała­twie­niu sprawy.

ZUS­do urzę­du wcho­dzi się bez­po­śred­nio z pozio­mu uli­cy, drzwi otwie­ra­ją się na foto­ko­mór­kę i są wystar­cza­ją­cej sze­ro­ko­ści dla osób poru­sza­ją­cych się na wóz­kach inwa­lidz­kich. Wej­ście jest pozba­wio­ne jakich­kol­wiek scho­dów, co jest dużym uła­twie­niem dla osób z dys­funk­cją narzą­du wzro­ku, któ­re bez­pro­ble­mo­wo mogą zna­leźć się w środ­ku . Przy wej­ściu, po lewej stro­nie sie­dzi ochro­niarz, któ­ry poma­ga w razie koniecz­no­ści oso­bą niepełnosprawnym.

Sala obsłu­gi klien­tów mie­ści się na par­te­rze, nie trze­ba poko­ny­wać jakich­kol­wiek stopni

wcho­dząc do niej z pozio­mu uli­cy. Dla zapew­nie­nia intym­no­ści obsłu­gi, sta­no­wi­ska odgro­dzo­no ścian­ka­mi – bok­sa­mi. Pro­blem pole­ga na tym, że oso­ba poru­sza­ją­ca się na wóz­ku będzie mieć pro­ble­my z poru­sza­niem się mię­dzy sta­no­wi­ska­mi. Sto­li­ki, przy któ­rych obsłu­gu­je się klien­tów, są niskie i umoż­li­wia­ją kom­for­to­wy kon­takt z urzędnikiem .

Jest jeden duży pro­blem, iż obok ZUS‑u znaj­du­je się tyl­ko jed­no miej­sce par­kin­go­we dla oso­by nie­peł­no­spraw­nej. Kolej­ne oso­by mają nie­ma­ły pro­blem ze zna­le­zie­niem miej­sca par­kin­go­we­go w rejo­nie budyn­ku ZUS‑u.

Miej­ski Ośro­dek Pomo­cy Spo­łecz­nej do urzę­du scho­dzi się poko­nu­jąc kil­ka scho­dów lub dojeż­dża się spe­cjal­nym pod­jaz­dem dla osób na wóz­kach inwa­lidz­kich. Scho­dy zabez­pie­czo­ne barier­ką dla osób niewidomych.

Drzwi otwie­ra­ją się na foto­ko­mór­kę i są wystar­cza­ją­cej sze­ro­ko­ści dla osób poru­sza­ją­cych się na wóz­kach inwa­lidz­kich. Przy wej­ściu, po lewej stro­nie znaj­du­je się punkt informacyjny,w któ­ry oso­ba pra­cu­ją­ca poma­ga w razie koniecz­no­ści oso­bą nie­peł­no­spraw­nym. W ośrod­ku znaj­du­je się wnda, któ­rą doje­chać moż­na na kolej­ne pię­tro. Wnę­trze prze­strzen­ne. Obok ośrod­ka znaj­du­je się duży par­king, któ­ry jest wiel­kim ułatwieniem.

II. POWIA­TO­WY PRO­GRAM DZIA­ŁAŃ NA RZECZ OSÓB NIEPEŁNOSPRAWNYCH

NA LATA 2013 – 2017 źród. Urząd Mia­sta Cieszyn

Oce­ny sytu­acji osób nie­peł­no­spraw­nych na tere­nie powia­tu cie­szyń­skie­go doko­na­no za pomo­cą ana­li­zy SWOT. Ana­li­za ta jest bar­dzo istot­na w pro­ce­sie pla­no­wa­nia stra­te­gicz­ne­go oraz sta­no­wi punkt wyj­ścio­wy dla reali­za­cji poszcze­gól­nych celów zało­żo­nych
w programie.

Jest to meto­da efek­tyw­nej iden­ty­fi­ka­cji sła­bych i moc­nych stron w dzia­ła­niach, jakie podej­mo­wa­ne są na rzecz osób nie­peł­no­spraw­nych w naszym powie­cie , opie­ra­ją­ca się na ana­li­zie czte­rech grup czynników:

• 1. Moc­ne stro­ny – są to uwa­run­ko­wa­nia wewnętrz­ne, któ­re nale­ży­cie wyko­rzy­sta­ne będą sprzy­jać roz­wią­za­niu pro­ble­mów osób niepełnosprawnych;
• 2. Sła­be stro­ny – są to uwa­run­ko­wa­nia wewnętrz­ne, któ­re bez wyeli­mi­no­wa­nia będą utrud­nia­ły roz­wią­za­nie pro­ble­mów osób niepełnosprawnych;
• 3. Szan­se – uwa­run­ko­wa­nia zewnętrz­ne, któ­re nie zale­żą bez­po­śred­nio od zacho­wa­nia spo­łecz­no­ści Powia­tu, ale mogą być trak­to­wa­ne jako szan­se, któ­re z kolei, przy odpo­wied­nio pod­ję­tych dzia­ła­niach, moż­na wyko­rzy­stać jako czyn­ni­ki sprzy­ja­ją­ce oso­bom niepełnosprawnym;
• 4. Zagro­że­nia – uwa­run­ko­wa­nia zewnętrz­ne nie­za­leż­ne od zacho­wa­nia spo­łe­czeń­stwa Powia­tu, ale mogą­ce sta­no­wić zagro­że­nie dla osób niepełnosprawnych.

1)Mocne stro­ny

• - dobra loka­li­za­cja PCPR i PUP,
• - reali­za­cja pro­gra­mów pro­fi­lak­tycz­nych dla osób niepełnosprawnych,
• - funk­cjo­no­wa­nie Powia­to­we­go Zespo­łu do spraw Orze­ka­nia o Niepełnosprawności,
• - funk­cjo­no­wa­nie orga­ni­za­cji poza­rzą­do­wych dzia­ła­ją­cych na rzecz osób niepełnosprawnych,
• - dostęp­ność infra­struk­tu­ry pomo­cy społecznej,
• - funk­cjo­no­wa­nie Warsz­ta­tów Tera­pii Zaję­cio­wej i Ośrod­ka Wspar­cia dla Osób z Zabu­rze­nia­mi Psychicznymi,
• - funk­cjo­no­wa­nie zakła­dów pra­cy chronionej,
• - funk­cjo­no­wa­nie Ośrod­ków Wcze­snej Interwencji,
• - funk­cjo­no­wa­nie oddzia­łów inte­gra­cyj­nych w szko­łach i przedszkolach,
• - wyod­ręb­nio­na obsłu­ga osób nie­peł­no­spraw­nych w insty­tu­cji ryn­ku pra­cy, dzia­ła­ją­cej w powiecie,
• - dobra współ­pra­ca z orga­ni­za­cja­mi pozarządowymi,
• - dofi­nan­so­wa­nie ze środ­ków PFRON do zaopa­trze­nia w przed­mio­ty orto­pe­dycz­ne i środ­ki   pomocnicze,
• - dofi­nan­so­wa­nie ze środ­ków PFRON do zaopa­trze­nia w sprzęt rehabilitacyjny,
• - dofi­nan­so­wa­nie ze środ­ków PFRON do likwi­da­cji barier w komu­ni­ko­wa­niu się, archi­tek­to­nicz­nych i technicznych,
• - dofi­nan­so­wa­nie ze środ­ków PFRON do tur­nu­sów rehabilitacyjnych,
• - dofi­nan­so­wa­nie ze środ­ków PFRON zadań z zakre­su reha­bi­li­ta­cji zawo­do­wej, czyli: 
  • przy­zna­wa­nie oso­bom nie­peł­no­spraw­nym środ­ków na roz­po­czę­cie dzia­łal­no­ści gospo­dar­czej, rol­ni­czej albo wnie­sie­nie wkła­du do spół­dziel­ni socjalnej;
  • doko­ny­wa­nie zwro­tu kosz­tów wypo­sa­że­nia sta­no­wi­ska pra­cy oso­by niepełnosprawnej;
  • finan­so­wa­nie staży;
  • finan­so­wa­nie szkoleń;
• - dofi­nan­so­wa­nie spor­tu, tury­sty­ki, kul­tu­ry i rekre­acji osób niepełnosprawnych,
• - otwar­tość na rzecz akty­wi­za­cji zawo­do­wej osób niepełnosprawnych,
• - otwar­tość na nowe pomy­sły i przedsięwzięcia,
• - pozy­ski­wa­nie środ­ków z Unii Europejskiej,
• - sys­te­ma­tycz­ny wzrost świa­do­mo­ści spo­łecz­nej na temat niepełnosprawności,
• - pod­no­sze­nie kwa­li­fi­ka­cji kadry pra­cu­ją­cej z oso­ba­mi niepełnosprawnymi,
• - obec­ność licz­nych orga­ni­za­cji poza­rzą­do­wych, dzia­ła­ją­cych na rzecz osób niepełnosprawnych
• - dobrze roz­wi­nię­ta sieć domów pomo­cy społecznej,
• - zaan­ga­żo­wa­nie pra­cow­ni­ków w dzia­ła­nia na rzecz popra­wy sytu­acji spo­łecz­no — zawo­do­wej i spo­łecz­nej osób niepełnosprawnych,
• - funk­cjo­no­wa­nie spół­dziel­ni socjal­nych i two­rze­nie warun­ków do powsta­wa­nia pod­mio­tów eko­no­mii społecznej;

2) Sła­be strony

• - wystę­po­wa­nie barier archi­tek­to­nicz­nych w budyn­kach uży­tecz­no­ści publicznej,
• - ogra­ni­czo­ny dostęp do medycz­nych usług specjalistycznych,
• - utrzy­mu­ją­ce się ste­reo­ty­py w postrze­ga­niu osób niepełnosprawnych,
• - bier­ność, bez­rad­ność oraz posta­wy rosz­cze­nio­we osób niepełnosprawnych,
• - brak sta­bil­no­ści finan­so­wej insty­tu­cji, dzia­ła­ją­cych na rzecz osób niepełnosprawnych,
• - nie­spój­ność prze­pi­sów prawa,
• - uza­leż­nie­nie osób nie­peł­no­spraw­nych od pomo­cy społecznej,
• - barie­ry w two­rze­niu nowych miejsc pra­cy na ryn­ku pracy,
• - ubó­stwo wśród osób niepełnosprawnych,
• - niski poziom wykształ­ce­nia osób niepełnosprawnych,
• - pato­lo­gie wśród osób niepełnosprawnych,
• - nie­do­sta­tecz­na baza rehabilitacyjna,
• - ryzy­ko „wypa­le­nia zawo­do­we­go” kadry.

3) Szan­se

• - nowe roz­wią­za­nia eko­no­mii spo­łecz­nej, prze­ciw­dzia­ła­ją­ce wyklu­cze­niu społecznemu,
• - zaak­cep­to­wa­nie i zro­zu­mie­nie potrzeb osób niepełnosprawnych,
• - wyra­bia­nie nawy­ku aktyw­ne­go uczest­nic­twa w życiu spo­łecz­nym i zawo­do­wym wśród osób niepełnosprawnych
• - pozy­ski­wa­nie środ­ków finan­so­wych ze źró­deł poza­bu­dże­to­wych, w tym moż­li­wość finan­so­wa­nia zadań ze środ­ków Unii Europejskiej,
• - wzrost licz­by orga­ni­za­cji poza­rzą­do­wych, dzia­ła­ją­cych na rzecz osób niepełnosprawnych,
• - kształ­to­wa­nie pozy­tyw­ne­go wize­run­ku osób niepełnosprawnych,
• - wzrost pozio­mu wykształ­ce­nia osób niepełnosprawnych,
• - zwięk­szo­ny dostęp do informacji,
• - aktyw­na współ­pra­ca samo­rzą­dów z orga­ni­za­cja­mi poza­rzą­do­wy­mi, dzia­ła­ją­cy­mi na rzecz osób niepełnosprawnych,
• - zwięk­sze­nie dostę­pu do informacji,
• - współ­pra­ca pomię­dzy powia­tem a gminami,
• - akty­wi­za­cja spo­łecz­na i zawo­do­wa osób niepełnosprawnych,

4) Zagro­że­nia

• - nie­sta­bil­ność prze­pi­sów prawa,
• - utrzy­my­wa­nie się ste­reo­ty­pów na temat osób niepełnosprawnych,
• - mała aktyw­ność zawo­do­wa osób niepełnosprawnych,
• - skom­pli­ko­wa­ne pro­ce­du­ry pozy­ski­wa­nia środ­ków z UE oraz ich ogra­ni­czo­na dostępność,
• - wzra­sta­ją­ca licz­ba osób niepełnosprawnych,
• - zja­wi­sko „wypa­le­nia zawo­do­we­go” wśród osób pra­cu­ją­cych z oso­ba­mi niepełnosprawnymi,
• - posta­wy rosz­cze­nio­we wobec insty­tu­cji dzia­ła­ją­cych na rzecz osób niepełnosprawnych,
• - utrud­nio­ny dostęp do kom­plek­so­wej reha­bi­li­ta­cji tj. medycz­nej, zawo­do­wej i społecznej,
• - ogra­ni­czo­ne dzia­ła­nia pro­fi­lak­tycz­ne i pogłę­bia­ją­ce się pro­ble­my zdrowotne.

MISJA:

Wspie­ra­nie sze­ro­ko poję­tych dzia­łań na rzecz osób nie­peł­no­spraw­nych oraz umoż­li­wie­nie  oso­bom nie­peł­no­spraw­nym korzy­sta­nia ze wszyst­kich fun­da­men­tal­nych swo­bód, praw czło­wie­ka i pro­mo­wa­nie posza­no­wa­nia ich god­no­ści osobistej.

III OŚROD­KI KUL­TU­RY W CIESZYNIE

1. Biblio­te­ka Miej­ska w Cieszynie

Biblio­te­ka Miej­ska ma powód do zado­wo­le­nia – na remont swo­jej sie­dzi­by uda­ło się jej pozy­skać ponad 1,5 milio­na zło­tych dofinansowania.

Zada­nie doty­czy remon­tu, prze­bu­do­wy i dopo­sa­że­nia sie­dzi­by Biblio­te­ki Miej­skiej, zlo­ka­li­zo­wa­nej w zabyt­ko­wym budyn­ku, zna­nym jako tzw. Dom Nie­miec­ki (Deut­sches Haus). Prio­ry­te­tem pro­jek­tu jest zapew­nie­nie dostęp­no­ści insty­tu­cji dla osób nie­peł­no­spraw­nych, star­szych i scho­ro­wa­nych, popra­wa jej funk­cjo­nal­no­ści, a tak­że wzbo­ga­ce­nie ofer­ty kul­tu­ral­nej i edukacyjnej.

Stąd też pozy­ska­ne środ­ki wyko­rzy­sta­ne zosta­ną na:

• insta­la­cję win­dy oso­bo­wej i likwi­da­cję pozo­sta­łych barier archi­tek­to­nicz­nych oraz dosto­so­wa­nie toa­let do potrzeb osób niepełnosprawnych,
• ter­mo­mo­der­ni­za­cję obiek­tu, któ­ra obej­mie wymia­nę kotłow­ni, insta­la­cji c.o. oraz sty­lo­wych okien na tere­nie obiektu,
• remont i aran­ża­cję wnętrz oraz wypo­sa­że­nie czy­tel­ni ogól­nej oraz wypo­ży­czal­ni dla doro­słych, w tym wymia­nę insta­la­cji elek­trycz­nej, zakup wypo­sa­że­nia i wdro­że­nie nowo­cze­sne­go i czy­tel­ne­go dla miesz­kań­ców sys­te­mu iden­ty­fi­ka­cji wizualnej,
• popra­wę bez­pie­czeń­stwa ochro­ny danych oso­bo­wych i zapew­nie­nie cią­gło­ści obsłu­gi użyt­kow­ni­ków w przy­pad­ku przerw w dosta­wach prądu,

Ulgi obo­wią­zu­ją­ce w komu­ni­ka­cji miej­skiej dla osób nie­wi­do­mych i ich opie­ku­nów w Cieszynie.

I gru­pa nie­wi­do­mych 100% i opiekun

II gru­pa nie­wi­do­mych 50% i opie­kun brak zniżki

Doku­men­ty upraw­nia­ją­ce do zniż­ki legi­ty­ma­cja PZN lub legi­ty­ma­cja oso­by niepełnosprawnej.

Muzeum Slą­ska Cie­szyń­skie­go w Cieszynie

Dostęp­ność pomiesz­czeń budyn­ku Muzeum dla osób nie­peł­no­spraw­nych jest widocz­na, zarów­no część recep­cyj­na jak i prze­strzeń eks­po­zy­cyj­na jest dosto­so­wa­na dla osób nie­peł­no­spraw­nych poprzez znaj­du­ją­ce się tam pod­jaz­dy oraz zamon­to­wa­na winda.

Pod­sta­wo­we udo­god­nie­nia w zwie­dza­niu dla osób nie­peł­no­spraw­nych, w tym nie­wi­dzą­cych i niewidomych:

• zwie­dza­nie indywidualne
• zwie­dza­nie grupowe
• prze­wod­nik
• makie­ty

Oso­bą nie­peł­no­spraw­nym przy­słu­gu­je ulga 50% przy zaku­pie bile­tu wstępu.

Sto­wa­rzy­sze­nie „ Dzia­łaj­my Razem” TRIA­NON PL

43–400 Cie­szyn, ul. Biel­ska 4