O dostęp­no­ści i barie­rach w mieście

Jak zwy­kle od wie­lu lat w ostat­ni wto­rek mie­sią­ca w paź­dzier­ni­ku spo­tka­li się w KSON-ie Człon­ko­wie Sto­wa­rzy­sze­nia Inwa­li­dów Wzro­ku w Jele­niej Górze. Temat wio­dą­cy spo­tka­nia  —  BARIE­RY W MIE­ŚCIE  wyma­ga wciąż jesz­cze w Jele­niej Górze  spo­łecz­nej deba­ty oraz sta­łych kon­sul­ta­cji wła­dzy samo­rzą­do­wej ze śro­do­wi­skiem osób nie­peł­no­spraw­nych, senio­rów, opie­ku­nów w spra­wach dostęp­no­ści obiek­tów, prze­strze­ni publicz­nej i usług w naszym mie­ście. Sto­wa­rzy­sze­nie Inwa­li­dów Wzro­ku liczą­ce 89 Człon­ków wyka­zu­je szcze­gól­ną aktyw­ność i zaan­ga­żo­wa­nie w spra­wach popra­wy warun­ków życia codzien­ne­go pod wzglę­dem dostęp­no­ści i bez­pie­czeń­stwa w środowisku.

Od kil­ku lat orga­ni­za­cje zrze­szo­ne w Kar­ko­no­skim Sej­mi­ku Osób Nie­peł­no­spraw­nych w Jele­niej Górze pra­cu­ją spo­łecz­nie nad „mapą barier w mie­ście”. Pole­ga to na nano­sze­niu na wycin­ko­wych mapach poszcze­gól­nych dziel­nic Jele­niej Góry zauwa­żo­nych prze­szkód takich, jak na przy­kład: zna­ki dro­go­we i słu­py ener­ge­tycz­ne posa­do­wio­ne na chod­ni­ku, nie­ozna­ko­wa­ne usko­ki tere­nu na cią­gach dróg dla pie­szych, wyso­kie kra­węż­ni­ki czy nie­od­po­wied­nia wzglę­dem potrzeb osób star­szych i z nie­peł­no­spraw­no­ścia­mi sygna­li­za­cja uliczna.

Gościem spe­cjal­nym SPO­TKA­NIA był Maciej Kaczor i Joan­na Kru­pa przed­sta­wi­cie­le  Dyrek­cji Miej­skie­go Zarzą­du Dróg i Mostów w Jele­niej Górze, któ­rzy przed­sta­wi­li infor­ma­cję o aktu­al­nie pro­wa­dzo­nych inwe­sty­cjach i remon­tach dro­go­wych w mieście.

Uczest­ni­cy spo­tka­nia żywo włą­czy­li się w dys­ku­sję zabie­ra­jąc głos zarów­no w spra­wach pozy­tyw­nych prze­mian w mie­ście jak rów­nież wska­zu­jąc szcze­gól­ne zagro­że­nia dla osób star­szych, nie­do­wi­dzą­cych, nie­wi­do­mych, sła­bo sły­szą­cych, głu­chych,  z dys­funk­cją narzą­du ruchu oraz  pozo­sta­ły­mi niesprawnościami.

Wska­za­ne zosta­ły nie­któ­re miej­sca i zaob­ser­wo­wa­ne sytu­acje nie­bez­piecz­ne na chod­ni­kach jak nie­rów­no­ści i ubyt­ki w struk­tu­rze chod­ni­ka, brak pla­no­wa­nej od wie­lu lat „szpil­ko­stra­dy” na głów­nym trak­cie komu­ni­ka­cyj­nym w mie­ście od uli­cy 1 Maja przez cała uli­cę Konop­nic­kiej do Jele­nio­gór­skie­go Ryn­ku a pamię­tać nale­ży, że spo­łecz­ność Jele­niej Góry skła­da się w znacz­nym stop­niu – oko­ło 40 % ogó­łu miesz­kań­ców – z osób star­szych i osób nie­peł­no­spraw­nych. Wie­lu uczest­ni­ków spo­tka­nia  zabie­ra­ło głos zgła­sza­jąc na przy­kład:  brak kra­węż­ni­ków, wysta­ją­ce stu­dzien­ki, nie­bez­piecz­nie śli­ska dro­ga doj­ścia do przy­stan­ków MZK i nawierzch­nia przy­stan­ko­wa zimą, prze­szko­dy usta­wio­ne w ich obrę­bie: nie­wła­ści­wie zabez­pie­czo­ne robo­ty remon­to­wo-budow­la­ne, „zapar­ko­wa­ne” samo­cho­dy, rowe­rzy­ści bez sygna­łu, rolkarze.

Pro­ble­mem dla osób z nie­peł­no­spraw­no­ścia­mi i osób star­szych w ruchu ulicz­nym zgło­szo­nym w trak­cie dys­ku­sji jest brak  wła­ści­wej sygna­li­za­cji aku­stycz­nej na przej­ściach dla pie­szych, szcze­gól­nie na ron­dach, któ­rych poja­wia się w naszym mie­ście coraz wię­cej. Brak w wie­lu miej­scach ście­żek doty­ko­wych i pasów ostrze­gaw­czych przy przej­ściach dla pie­szych. Poda­no przy­kła­dy innych miast, w któ­rych takie sys­te­mo­we roz­wią­za­nia są już stosowane.

Wska­za­no rów­nież miej­sca i obiek­ty publicz­ne, któ­re od lat sta­no­wią barie­rę dostęp­no­ści dla inwa­li­dów i osób star­szych jak scho­dy, brak barie­rek, brak wła­ści­we­go ozna­ko­wa­nia i wła­ści­we­go oświe­tle­nia, bra­ki w ozna­ko­wa­niu kie­run­kow­ska­zów wyjaz­do­wych z miasta.

Zwró­co­no uwa­gę, mówi Maciej Kaczor, na sze­reg prze­pi­sów, któ­re prze­czą logi­ce na przy­kład wpro­wa­dze­nie sys­te­mu par­ko­wa­nia samo­cho­dów rów­no­le­gle do chod­ni­ka, ze wzglę­du na zacho­wa­nie obo­wiąz­ko­wej sze­ro­ko­ści jezd­ni manew­ro­wej jaki obo­wiąz­ko­wą sze­ro­kość miejsc posto­jo­wych dla osób nie­peł­no­spraw­nych. W efek­cie zmia­ny te zna­czą­co wpły­wa­ją na zmniej­sze­nie licz­by ogól­no­do­stęp­nych miejsc posto­jo­wych, w tym prze­zna­czo­nych dla osób niepełnosprawnych.

Podob­nie wyglą­da sytu­acja sygna­li­za­cji dźwię­ko­wej na przej­ściach dla pie­szych, któ­ra zosta­ła wpro­wa­dzo­na decy­zją cen­tral­ną wbrew ocze­ki­wa­niom osób nie­peł­no­spraw­nych; dotych­cza­so­wy sygnał „kołat­ko­wy” lub gło­so­wy zamie­nio­no na dźwięk, któ­ry zle­wa się z szu­mem oto­cze­nia i jest niesłyszalny.

Nie we wszyst­kich kra­jach Euro­py Zachod­niej miej­sca par­kin­go­we dla osób nie­peł­no­spraw­nych ozna­ko­wa­ne są kolo­rem nie­bie­skim. Wymóg taki gene­ru­je dodat­ko­we kosz­ty w budże­tach samo­rzą­do­wych, któ­rych budżet na te cele pozo­sta­je bez wspar­cia cen­tral­ne­go, a moż­li­wo­ści finan­so­we Mia­sta pozo­sta­ją bez zmian od kil­ku lat.

Efek­tem takich spo­tkań – mówi Miro­sła­wa Joś­ko wice­pre­zes SIW – ma być pomoc Mia­stu w dosto­so­wa­niu infra­struk­tu­ry komu­nal­nej do auten­tycz­nych potrzeb mieszkańców.

To rów­nież pró­ba dia­lo­gu z Pre­zy­den­tem Mia­sta w żywot­nych inte­re­sach jego mieszkańców.

To  dobry kie­ru­nek współ­pra­cy ze służ­ba­mi miej­ski­mi, taki­mi jak MZK w Jele­niej Górze, cze­go dowo­dem jest sys­te­ma­tycz­na popra­wa choć jesz­cze nie­do­sko­na­łej jako­ści usług komu­ni­ka­cji miejskiej.

SIW