INTE­GRA­CJA

W nazwie nasze­go biu­le­ty­nu zastą­pi­li­śmy w roku bie­żą­cym okre­śle­nie „infor­ma­cyj­ny” sło­wem „inte­gra­cyj­ny”, któ­re to poję­cie jest chy­ba rów­nie czę­sto uży­wa­ne jak nie zawsze i nie do koń­ca rozu­mia­ne. Inte­gra­cja spo­łecz­na – to ter­min, któ­ry w socjo­lo­gii i innych naukach spo­łecz­nych ozna­cza pro­ces włą­cza­nia do zasad­ni­czej czę­ści spo­łe­czeń­stwa róż­no­rod­nych, zwy­kle mniej­szo­ścio­wych grup spo­łecz­nych, w tym tak­że osób nie­peł­no­spraw­nych. Pro­ces ten poj­mo­wa­ny jest naj­czę­ściej jako dość jed­no­stron­na pró­ba zro­zu­mie­nia i akcep­ta­cji potrzeb śro­do­wi­ska inwa­li­dów przy jed­no­cze­snym dąże­niu do zaspo­ka­ja­nia tych potrzeb i tzw. wyrów­ny­wa­nia szans. Tym­cza­sem inte­gra­cja jest zja­wi­skiem wyma­ga­ją­cym akcep­ta­cji obu stron, z wszyst­ki­mi wyni­ka­ją­cy­mi z tego sta­nu rze­czy kon­se­kwen­cja­mi. Stąd w naszym Biu­le­ty­nie „NTiT” uka­zu­ją się czę­sto tek­sty nie mają­ce bez­po­śred­nie­go związ­ku z pro­ble­ma­mi osób nie­peł­no­spraw­nych, ale z pew­no­ścią powią­za­ne z pro­ce­sa­mi inte­gra­cyj­ny­mi, o czym pamię­tać nale­ży zarów­no przy lek­tu­rze papie­ro­wej wer­sji biu­le­ty­nu jak jego roz­sze­rzo­nej posta­ci elektronicznej.