Zapra­sza­my na wer­ni­saż wysta­wy Aga­ty Zbylut.

Aga­ta Zbylut

Pamię­taj o obiet­ni­cy lep­sze­go jutra

Wer­ni­saż i opro­wa­dza­nie kura­tor­skie: 4 mar­ca (czwar­tek) godz. 17.00,
powtó­rze­nie o godz. 18.00.
Wysta­wa potrwa do 27 mar­ca 2021 r.

W tro­sce o Pań­stwa bez­pie­czeń­stwo pro­si­my o zasła­nia­nie w Gale­rii ust
i nosa oraz o zacho­wa­nie dystan­su. W Gale­rii jed­no­cze­śnie może
prze­by­wać 10 osób. Pro­si­my o wcze­śniej­sze zgło­sze­nie chę­ci
uczest­nic­twa w wer­ni­sa­żu oraz poda­nie godzi­ny, któ­rą Pań­stwo
wybie­ra­cie. Zapi­sy odby­wa­ją się tele­fo­nicz­nie (75/7526669) albo
mailo­wo (‘bwa@jeleniagora.pl’,

Patrząc na świat z kobie­cej per­spek­ty­wy moż­na dostrzec wie­le zja­wisk,
któ­re z męskiej są nie­wi­dzial­ne. Nie jest łatwo odna­leźć ten punkt
widze­nia. Trze­ba się tego nauczyć i nie jest to łatwe w świe­cie,
któ­ry codzien­nie prze­ko­nu­je nas, że męskie spoj­rze­nie jest
spoj­rze­niem obiek­tyw­nym, któ­re w jedy­nie słusz­ny spo­sób opi­su­je
świat. Gdy męż­czy­zna patrzy, oce­nia, wyra­ża swo­je zda­nie to po
pro­stu to robi. Gdy o swo­ich opi­niach i potrze­bach mówi kobie­ta, to
jest to wypo­wiedź femi­nist­ki. Od uro­dze­nia prze­ko­nu­je się nas, że
męski punkt widze­nia jest jedy­nie słusz­ny, obiek­tyw­ny, taki jest
„porzą­dek rze­czy”, „to jest nasza kul­tu­ra”. Tyle, że w tej
kul­tu­rze, my kobie­ty dosta­je­my zawsze gor­sze kar­ty. Zamiast uczyć nas
spraw­czo­ści uczy się nas pod­po­rząd­ko­wa­nia. Opa­no­wa­nie czyn­no­ści,
któ­re słu­żą innym takich jak: goto­wa­nie, sprzą­ta­nie, krzą­ta­nie; to
pod­sta­wa kobie­cej socja­li­za­cji. Nie uczy się nas pożą­dać, wręcz
odwrot­nie. Uczy się nas bycia pożą­da­ny­mi i tego w jaki spo­sób to
osią­gnąć. Jed­ną z naj­waż­niej­szych nauk jest cią­gła wal­ka z
wła­snym cia­łem o to, by dobrze wyglą­da­ło. Wska­zó­wek jest wie­le,
czę­sto pozo­sta­ją w sprzecz­no­ści i żad­na nie da ci pew­no­ści, że to
co robisz, robisz dobrze. Powin­naś się malo­wać, ale nie za bar­dzo, bo
będziesz wul­gar­na. Powin­naś się ubie­rać sek­sow­nie, ale nie za
bar­dzo, bo to nie­pro­fe­sjo­nal­ne i w dodat­ku może spro­wo­ko­wać męskie
myśli i emo­cje. A kobie­tę czy­ni się odpo­wie­dzial­ną nie tyl­ko za
swo­je emo­cje, ale rów­nież za te, któ­re wzbu­dza u innych. Powin­na
zado­wo­lić wszyst­kich.
PAMIĘ­TAJ O OBIET­NI­CY LEP­SZE­GO JUTRA to pro­jekt, w któ­rym przy­glą­dam
się temu jak wyglą­da­ła moja dro­ga eman­cy­pa­cji. Zaczę­ła się już na
stu­diach. Zaczę­łam się roz­glą­dać i opi­sy­wać to, co widzę
wła­sny­mi sło­wa­mi i obra­za­mi. Moimi prze­wod­nicz­ka­mi sta­ły się
artyst­ki femi­ni­stycz­ne. Ich pra­ce wzmac­nia­ły moje poczu­cie bycia
defa­wo­ry­zo­wa­ną, tego, że jako kobie­ta zawsze zaczy­nam z gor­szej
pozy­cji, a tam, gdzie chcia­ła­bym dojść wła­ści­wie nie ma kobiet,
więc bra­ku­je rów­nież wzor­ców jak to zro­bić nie naśla­du­jąc
męż­czyzn.
To rów­nież opo­wieść o tym, co z moją pew­no­ścią sie­bie i poczu­ciem
wła­snej war­to­ści zro­bi­ło ponad dwa­dzie­ścia lat prze­by­wa­nia w
rze­czy­wi­sto­ści, któ­ra jest budo­wa­na i oce­nia­na przez męż­czyzn i dla
męż­czyzn. Bycie w świe­cie, któ­ry nie rozu­mie i nie uwzględ­nia tego,
że bycie kobie­tą jest sytu­acją odręb­ną, tego że nasze kobie­ce
cia­ła żyją w cią­głym stra­chu przed napa­dem, gwał­tem, oce­ną tego
jak wyglą­da­my, gotu­je­my itp. Przez wszyst­kie te lata dawa­no mi do
zro­zu­mie­nia, że nie jestem u sie­bie, a mój kobie­cy punkt widze­nia jest
co naj­wy­żej pry­wat­ną subiek­tyw­ną oce­ną, z któ­rą nie powin­nam się
obno­sić. Pra­ce, któ­re wybra­łam na wysta­wę są czę­ścią pro­ce­su,
pod­czas któ­re­go nauczy­łam się to dostrze­gać i nazy­wać.
Ana­li­zo­wa­łam w nich sytu­acje, któ­re wymu­sza­ją na mnie
pod­po­rząd­ko­wa­nie się tzw. nor­mom kul­tu­ro­wym i tego jak się im nie
pod­po­rząd­ko­wy­wa­łam, nie raz pono­sząc bole­sne kon­se­kwen­cje. Im
wyraź­niej dostrze­gam ten sys­tem, tym gorzej się w nim czu­ję. Tym
bar­dziej chce mi się krzy­czeć i pła­kać z nie­spra­wie­dli­wo­ści i
bez­sil­no­ści.
Aga­ta Zbylut

Na wysta­wie zosta­nie poka­za­nych kil­ka­na­ście prac artyst­ki. Nie­któ­re z
nich, tak jak „Ponad mia­rę, ale w nor­mie” powsta­ły tuż po
zakoń­cze­niu stu­diów, inne zaś repre­zen­tu­ją kolej­ne okre­sy
twór­czo­ści. Zwień­cze­niem tego zesta­wu jest film, któ­ry jest pra­cą
tytu­ło­wą i zosta­nie poka­za­ny pre­mie­ro­wo. Film nada­je tej
retro­spek­tyw­nej wysta­wie nowe­go zna­cze­nia. Ma dwa obli­cza – oba
mrocz­ne. Bazu­je na pra­cach, powsta­ją­cych przez ostat­nie dwa­dzie­ścia
lat i sta­wia je w roli nie­mych świad­ków, któ­rzy „zezna­ją”
prze­ciw­ko arty­st­ce. Wystę­pu­ją w nim posta­cie zna­ne już z insta­gra­ma
Aga­ty Zby­lut: boha­ter­ki (Bel­la i Kura­tor­ka) i boha­ter (Joachim), w
któ­re wcie­la się sama artyst­ka. Posta­cie te w kon­wen­cji odwo­łu­ją­cej
się do este­ty­ki fil­mów bio­gra­ficz­nych począt­ko­wo obiek­tyw­ną
opo­wieść zamie­nia­ją w hejt. Zło, któ­re przy­cho­dzi z zewnątrz sta­je
się uwew­nętrz­nio­ne a artyst­ka zamie­nia się w swo­ją naj­za­cie­klej­szą
hej­ter­kę.
Auto­rzy fil­mu: pomy­sło­daw­czy­ni i aktor­ka Aga­ta Zby­lut, sce­na­rzy­sta
Marek Mar­do­se­wicz, mon­ta­ży­sta i ope­ra­tor Jakub Łącz­ny, dźwię­ko­wiec
i kom­po­zy­tor Łukasz Mar­kie­wicz, ścież­ka dźwię­ko­wa The Ghost COM­BI
CATS (Dia­na i Kor­dian Rön­n­berg), kostiu­my i sty­li­za­cja: Aga­ta Zby­lut,
Mag­da­le­na Arłu­kie­wicz, Beta Fryz, foto­gra­fie back­sta­ge Alek­san­dra
Hoj­czyk, pro­du­cent­ka kre­atyw­na Mag­da­le­na Swa­cha Komborska.

Aga­ta Zby­lut: Artyst­ka, aka­de­micz­ka, femi­nist­ka i rady­ka­li­zu­ją­ca się
wege­ta­rian­ka, oka­zjo­nal­nie kura­tor­ka i akty­wist­ka. W latach 1993–1999
stu­dio­wa­ła w Insty­tu­cie Kul­tu­ry i Sztu­ki Pla­stycz­nej WSP w Zie­lo­nej
Górze (Uni­wer­sy­tet Zie­lo­no­gór­ski), dyplom uzy­ska­ła w Pra­cow­ni Rysun­ku
i Inter­me­diów. W roku 2008 obro­ni­ła tytuł dok­to­ry sztuk użyt­ko­wych
na Wydzia­le Komu­ni­ka­cji Mul­ti­me­dial­nej ASP w Pozna­niu, a w 2012
otrzy­ma­ła tytuł dok­to­ry habi­li­to­wa­nej w PWSTiT w Łodzi. W latach
2000–2005 była kura­tor­ką Gale­rii Amfi­la­da. W 2004 koor­dy­no­wa­ła
Naro­do­wy Pro­gram Kul­tu­ry „Zna­ki Cza­su” w woje­wódz­twie
zachod­nio­po­mor­skim. W 2005 zosta­ła odzna­czo­na brą­zo­wym Meda­lem
Zasłu­żo­ny Kul­tu­rze Glo­ria Artis. W 2004 roku zało­ży­ła
Sto­wa­rzy­sze­nie Zachę­ta Sztu­ki Współ­cze­snej w Szcze­ci­nie, przy­czy­ni­ła
się do powo­ła­nia Tra­fo­sta­cji Sztu­ki w Szcze­ci­nie. Pomy­sło­daw­czy­ni i
kura­tor­ka Festi­wa­lu Sztu­ki Mło­dych „Prze­ciąg” (2007, 2009, 2011).
Od 2010 pra­cu­je w Aka­de­mii Sztu­ki w Szcze­ci­nie (od 2013 na sta­no­wi­sku
pro­fe­so­ry nad­zwy­czaj­nej), gdzie pro­wa­dzi Pra­cow­nię Foto­gra­fii i
Dzia­łań Postar­ty­stycz­nych, a od 2018 jest tak­że kie­row­nicz­ką Kate­dry
Foto­gra­fii. W dorob­ku ma ponad 100 wystaw indy­wi­du­al­nych i zbio­ro­wych w
Pol­sce, Niem­czech, Bia­ło­ru­si, Rosji, Ukra­inie, Fran­cji, Chor­wa­cji,
Wiel­kiej Bry­ta­nii, USA. W 2000 roku otrzy­ma­ła pobyt rezy­den­cjo­nal­ny w
Meklen­bur­skim Domu Sztu­ki w Plu­schow, na prze­ło­mie 2003–2004 rocz­ne
Sty­pen­dium Fun­da­cji Men­del­so­na w Ber­li­nie a w 2009 sty­pen­dium poby­to­we
Scha­fhof – Euro­päi­sches Kün­stler­haus Obe­rbay­ern w Fre­ising
(Mona­chium). Miesz­ka i pra­cu­je w War­sza­wie i Szczecinie.

Kura­tor­ka: Mag­da­le­na Swa­cha Kom­bor­ska.
Orga­ni­za­to­rzy wysta­wy: Gale­ria Sztu­ki BWA w Jele­niej Górze, Publish
Art.

_Film powstał dzię­ki wspar­ciu: Aka­de­mii Sztu­ki w Szcze­ci­nie, Aka­de­mii
Sztuk Pięk­nych w Gdań­sku, Cen­trum Sztu­ki Współ­cze­snej Łaź­nia w
Gdań­sku, Muzeum Sztu­ki w Łodzi oraz C&C Part­ners, MILA Druki._
_Za oka­za­ną pomoc ser­decz­nie dziękujemy._
_Wystawę dofi­nan­so­wa­no ze środ­ków Mia­sta Jele­nia Góra._

_W mate­ria­łach pro­mo­cyj­nych wysta­wy wyko­rzy­sta­no zdję­cia Alek­san­dry
Hoj­czyk i Ale­ki Polis._

Biu­ro Wystaw Arty­stycz­nych w Jele­niej Górze
ul. Dłu­ga 1, 58–500 Jele­nia Góra
tel. 75/7526669
www.galeria-bwa.karkonosze.com [1]
‘bwa@jeleniagora.pl’
Face­bo­ok: Gale­ria BWA Jele­nia Góra
Insta­gram: bwa­je­le­nia­go­ra
You Tube: BWA Jele­nia Góra

Aga­ta Zby­lut
www.agatazbylut.com [2]
Insta­gram: agata_zbylut