Ślimak jest zwężającą się rurką zbudowaną z kości czaszki posiadającą 2,75 zwoju. Pod wpływem fali akustycznej wychyla się strzemiączko naciskając na okienko owalne, które powoduje chwilowe zwiększenie gęstości cieczy znajdującej się w ślimaku.
Ze względu na to, że prędkość rozchodzenia się fal w cieczach jest dużo większa niż w powietrzu zaburzenie to dość szybko dociera do okienka okrągłego (znajduje się ono poniżej okienka owalnego), które wychyla się w kierunku przeciwnym do wychyłu okienka owalnego.
Zaburzenia gęstości cieczy powodują powstawanie chwilowych różnic ciśnień cieczy po obu stronach błony podstawnej a przez to powstanie fali biegnącej na błonie podstawnej co powoduje jej niewielkie odkształcenia. Miejsce największego wychylenia błony zależy od częstotliwości dźwięku a amplituda wychylenia zależy od natężenia dźwięku. Właściwości fizyczne błony zmieniają się w miarę wzrostu odległości od jej podstawy. W pobliżu okienka owalnego błona jest sztywna i wąska a w miarę oddalania się od niego staje się coraz szersza i mniej sztywna. W związku z tym dźwięki o dużych częstotliwościach (wysokie) najsilniej wzbudzają obszary położone najbliżej okienka owalnego natomiast o małych częstotliwościach w pobliżu osklepka. Dzięki tym właściwościom błony podstawnej ślimak zachowuje się jak analizator dźwięku. Wzdłuż całej błony podstawnej usytuowany jest organ Cortiego zawierający komórki rzęsate zewnętrzne i wewnętrzne. Ruchy błony podstawnej powodują przeginanie się rzęsek komórek raz w jedną raz w drugą stronę co wiąże się z otwieraniem i zamykaniem kanałów jonowych (napływ dodatnich jonów potasu). Różnice potencjałów są odbierane przez synapsy włókien nerwowych i przekazywane dalej w postaci impulsów do wyższych pięter układu nerwowego.
Własność ślimaka polegająca na różnicach wrażliwości na poszczególne częstotliwości w zależności od miejsca nazywana jest tonotopią i przebiega na całej długości drogi przesyłów informacji akustycznej włącznie z korą.
5. Tonotopowa organizacja błony podstawnej
Źródło: http://slysze.ifps.org.pl/jak-slyszy-mozg-tonotopowa-organizacja-kory-sluchowej/
Na tej podstawie można zauważyć, że najbardziej narażone na uszkodzenia są komórki słuchowe znajdujące się w pobliżu okienka owalnego odpowiedzialne za odbiór wysokich częstotliwości (bardzo częste uszkodzenie typu odbiorczego). Dźwięki docierające do uszu rozdzielane są na dwie strony pnia mózgu ale mogą być łączone i porównywane (określanie położenia źródła dźwięku). Gdy bodźce docierają do płata skroniowego kory są wtedy świadomie odbierane najpierw jako informacje o głośności, wysokości i umiejscowieniu a potem w wyższych piętrach kory interpretowane jako rozmowa, muzyka czy dźwięki otoczenia. Jeśli np. zniszczone są komórki rzęsate odpowiedzialne za odbiór fal w zakresie od 2- 3 kHz to te sygnały nie są rozróżniane na żadnym poziomie przesyłu sygnału w związku z tym mózg nie ma możliwości dokładnej interpretacji sygnału lub występuje przekłamanie (osoby z niedosłuchem przekręcają wyrazy ponieważ mózg stara się złożyć np. słowo z nieistniejących informacji i dopowiedzieć
czasami błędnie. kot –płot.).
6. Rozłożenie głosek na audiogramie
Źródło: httpwww.sshf.noomoss_avdelinger_tinnitusklinikken_kunnskapsbanken_horsel_lyd_ Siderside.aspx
BIBLIOGRAFIA
Jorasz U.: Wykłady z psychoakustyki; wydawnictwo naukowe UAM 1998
Antoniak K.: Wpływ warunków przechowywania na wygląd i działanie
adaptywne suplementu diety „RHODIOLA” praca dyplomowa PWSZ Krosno
https://sound.eti.pg.gda.pl/student/pp/roz2.pdf 16.01.2015
http://patomorfologiacmuj.pl/sites/default/files/
NEUROBIOLOGIA %20WYK%C%81AD%2011.pdf 16.01.2015
http://www.oticon.com/~asset/cache.ashx?id=19888&type=14&format= web&n mdoctitle=Alta_brochure16.01.2015
https://www.phonakpro.com/content/dam/phonak/gc_pl/b2b/pl/products/ quest/_downloads/Brochure_BtB_Phonak_Portfolio_of_Solutions_V1.00_028-1204.pdf 16.01.2015
https://www.fizyka.umk.pl/~duch/Wyklady/Mozg/09–2‑sluch.htm 22.11.2016
Mgr inż. Katarzyna Antoniak