W Karkonoskim Sejmiku Osób Niepełnosprawnych w Jeleniej Górze zakończyła się druga edycja projektu pn. „Senior na czasie”, w której wzięło udział trzydzieścioro uczestników podzielonych na trzy dziesięcioosobowe grupy. Pierwsza edycja udowodniła ponad wszelką wątpliwość, że takie działania są niezwykle potrzebne — zainteresowanie wśród seniorów realizacją projektu było ogromne. Już na etapie rekrutacji liczba zgłaszających się osób przerosła wszelkie oczekiwania organizatorów.
W szybko zmieniającym się społeczeństwie, a w szczególności w dobie szybkiego postępu technologicznego pokolenie seniorów może czuć się coraz bardziej wyizolowane, czy wręcz zepchnięte na margines życia społecznego, czemu należy przeciwdziałać tym bardziej, że z roku na rok wzrasta dostrzegalnie liczba seniorów korzystających z komputerów. Pomimo tego najstarsza część społeczeństwa stanowi najmniej liczną grupę w zinformatyzowanej przestrzeni. Dzieje się tak dlatego, że szybki postęp cywilizacyjny determinowany nowymi technologiami wymaga od współcześnie żyjących osób w coraz większym stopniu posiadania odpowiednich kompetencji w zakresie korzystania z przedmiotów codziennego użytku, w tym przede wszystkim z komputerów osobistych podłączonych do globalnej sieci. Brak umiejętności obsługi mediów elektronicznych zauważany jest głównie wśród osób z przedziału wiekowego 55–65 lat, w szczególności zaś wśród seniorów powyżej 65 roku życia. Problem jest tak duży, że jeżeli nie zostaną w najbliższym czasie podjęte próby tworzenia miejsc powszechnej całożyciowej edukacji dla osób starszych, to problem wykluczenia cyfrowego będzie mógł być rozwiązany jedynie poprzez naturalną wymianę pokoleń (wówczas za kilkadziesiąt lat współczynnik osób starszych korzystających z nowych mediów samoistnie ulegnie zwiększeniu).Edukacja medialna seniorów jest więc jak najbardziej zasadna i potrzebna tym bardziej, że coraz większa cześć seniorów chce po przejściu na emeryturę nadal aktywnie i twórczo spędzać wolny czas, co dostrzeżono w Karkonoskim Sejmiku Osób Niepełnosprawnych jeszcze w latach poprzednich. Wychodząc naprzeciw tym potrzebom seniorów KSON zorganizował warsztaty składające się z kilku równoległych działań:
Zajęcia odbywały się w siedzibie KSON chociaż nie zabrakło również wyjazdowych warsztatów psychologicznych, wycieczek i tzw. wyjść edukacyjnych. W sierpniu rozpoczęły się właściwe zajęcia z zakresu obsługi komputera i niejednokrotnie były to pierwsze spotkania uczestników z komputerem oraz związanymi z nim problemami nowoczesnych technologii. W tym samym czasie prowadzone były cykliczne spotkania z psychologami, mającymi ogromne znaczenie w realizacji projektu, gdyż stanowiły one element motywujący, integrujący i aktywizujący do pracy nad samym sobą oraz do realizacji dalszych etapów.
W poniedziałek 16 grudnia uczestnicy drugiej edycji projektu uroczyście odbierali specjalne certyfikaty potwierdzające ich umiejętności nabyte w trakcie zajęć warsztatowych. Atmosfera tego spotkania dowodziła, że oprócz innych pozytywów realizacji projektu, do najważniejszych osiągnięć zaliczyć należy również dużą integrację uczestników szkolenia, deklarujących swoją obecność także w innych obszarach działań Sejmiku. Wszystko wskazuje na to, że apetyty na ciekawe i aktywne życie zostały rozbudzone.
Na zakończenie kursu Pan Jerzy, niepełnosprawny mieszkaniec schroniska Alberta otrzymał w podarunku zestaw komputerowy.