Po pro­te­ście osób nie­peł­no­spraw­nych w Sejmie

Oświad­cze­nie RPO w związ­ku z zawie­sze­niem pro­te­stu osób z niepełnosprawnościami 

27 maja 2018 r. zawie­szo­ny został pro­test osób z nie­peł­no­spraw­no­ścia­mi i człon­ków ich rodzin w Sej­mie. Pro­test ten spra­wił, że pro­blem nie­wy­star­cza­ją­ce­go wspar­cia osób z nie­peł­no­spraw­no­ścia­mi stał się wresz­cie jed­nym z prio­ry­te­tów rzą­du. Umoż­li­wie­nie oso­bom z nie­peł­no­spraw­no­ścia­mi pro­wa­dze­nia nie­za­leż­ne­go życia jest już nie tyl­ko wyzwa­niem dla osób z nie­peł­no­spraw­no­ścia­mi i ich naj­bliż­szych, ale dla każ­de­go z nas.

To dzię­ki oso­bom pro­te­stu­ją­cym w Sej­mie nie­peł­no­spraw­ność zyska­ła twarz kon­kret­nych osób,

któ­re na co dzień pozba­wio­ne są ele­men­tar­ne­go wspar­cia. Dzię­ki nim spo­łe­czeń­stwo zro­zu­mia­ło wie­le z pro­ble­mów, z któ­ry­mi na co dzień zma­ga­ją się rodzi­ce i opie­ku­no­wie osób z nie­peł­no­spraw­no­ścia­mi. Zno­sząc nie­kie­dy nie­zwy­kle uciąż­li­we ogra­ni­cze­nia zwią­za­ne z prze­by­wa­niem w budyn­ku Sej­mu czy trud­ną do uza­sad­nie­nia inter­wen­cję funk­cjo­na­riu­szy Stra­ży Mar­szał­kow­skiej, pro­te­stu­ją­cy udo­wod­ni­li, że oso­by z nie­peł­no­spraw­no­ścia­mi nie są „nie­zdol­ne”, nie są „nie­sa­mo­dziel­ne” – oso­by z nie­peł­no­spraw­no­ścia­mi są spraw­cze, zde­ter­mi­no­wa­ne, świa­do­me swo­ich praw oraz godności.

Wie­le osób wyra­zi­ło soli­dar­ność z oso­ba­mi pro­te­stu­ją­cy­mi w Sej­mie. Gło­śne i dobit­ne żąda­nie umoż­li­wie­nia oso­bom z nie­peł­no­spraw­no­ścia­mi i człon­kom ich rodzin god­ne­go życia wywo­ła­ły nie­ste­ty rów­nież lawi­nę wypo­wie­dzi poni­ża­ją­cych, pogar­dli­wych, a nawet nie­na­wist­nych. Ogrom­ny sprze­ciw budzą w szcze­gól­no­ści tego rodza­ju wypo­wie­dzi osób peł­nią­cych funk­cje publicz­ne czy przed­sta­wi­cie­li rządu.

W związ­ku z zawie­sze­niem pro­te­stu osób z nie­peł­no­spraw­no­ścia­mi i człon­ków ich rodzin w Sej­mie RP nale­ży pono­wić apel o przy­ję­cie kom­plek­so­wych roz­wią­zań w zakre­sie wspar­cia osób z nie­peł­no­spraw­no­ścia­mi. Pra­ce nad sys­te­mem wspar­cia dla osób z nie­peł­no­spraw­no­ścia­mi powin­ny się roz­po­cząć nie­zwłocz­nie i odby­wać z udzia­łem wszyst­kich śro­do­wisk osób z nie­peł­no­spraw­no­ścia­mi oraz orga­ni­za­cji je repre­zen­tu­ją­cych. Ich pod­sta­wą powin­na być Kon­wen­cja ONZ o pra­wach osób nie­peł­no­spraw­nych, zgod­nie z któ­rą każ­dej oso­bie z nie­peł­no­spraw­no­ścią nale­ży zapew­nić warun­ki do pro­wa­dze­nia jak naj­bar­dziej jest to moż­li­we nie­za­leż­ne­go życia i uczest­nic­twa w życiu spo­łecz­nym. Naj­bliż­sze trzy mie­sią­ce powin­ny być cza­sem wytę­żo­nej pra­cy, zwa­żyw­szy na fakt odby­wa­ją­ce­go się we wrze­śniu 2018 r. w Gene­wie prze­glą­du wyko­na­nia zobo­wią­zań Pol­ski na pod­sta­wie powyż­szej Konwencji.

Rzecz­nik Praw Oby­wa­tel­skich nadal będzie zabie­gał o nowy sys­tem orze­ka­nia o nie­peł­no­spraw­no­ści, dein­sty­tu­cjo­na­li­za­cję, edu­ka­cję włą­cza­ją­cą, wspar­cie osób z nie­peł­no­spraw­no­ścia­mi w życiu codzien­nym, zawo­do­wym, w zakre­sie ochro­ny zdro­wia oraz mieszkalnictwa.

Nie­złom­na posta­wa osób pro­te­stu­ją­cych powin­na przy­po­mi­nać wszyst­kim śro­do­wi­skom poli­tycz­nym o koniecz­no­ści podej­mo­wa­nia dłu­go­ter­mi­no­wych, sys­te­ma­tycz­nych i kon­se­kwent­nych dzia­łań na rzecz popra­wy sytu­acji osób z nie­peł­no­spraw­no­ścia­mi i ich opie­ku­nów. Dzię­ki temu ist­nie­je nadzie­ja, że za kil­ka lat dopro­wa­dzi­my w Pol­sce do fak­tycz­nej reali­za­cji pra­wa do nie­za­leż­ne­go życia dla każ­dej oso­by z nie­peł­no­spraw­no­ścią — nie­za­leż­nie od tego czy miesz­ka ona na wsi, w małej miej­sco­wo­ści czy w dużym mieście.

dr Adam Bod­nar,
rzecz­nik praw oby­wa­tel­skich
dr Syl­wia Spu­rek,
zastęp­czy­ni RPO ds. rów­ne­go traktowania

za: https://www.rpo.gov.pl/pl/content/oswiadczenie-rpo-w-zwiazku-z-zawieszeniem-protestu-osob-z-niepelnosprawnosciami