Logo Karkonoskiego Sejmiku Osób niepełnosprawnych

Piru­et­ta

Piruetta okladkaaZ począt­kiem nowe­go roku szkol­ne­go uka­za­ła się „Piru­et­ta” – kolej­na książ­ka moje­go autor­stwa, tym razem prze­zna­czo­na dla dzie­ci, rodzi­ców, dziad­ków, cioć i wuj­ków oraz pozo­sta­łych człon­ków rodzin.

 

Pasjo­na­tom kla­sy­ki typu „Dzie­ci z Bul­ler­byn” na pew­no spodo­ba się „Piru­et­ta”, wyda­na przez Wydaw­nic­two Lite­rac­kie „Bia­łe Pió­ro” w War­sza­wie, do któ­re­go ilu­stra­cje na okład­ce i w książ­ce wyko­na­ła Han­na Kru­pa, uczest­ni­czą­ca w zaję­ciach Śro­do­wi­sko­we­go Domu Samo­po­mo­cy przy ul. Armii Pol­skiej 38 w Gorzo­wie Wiel­ko­pol­skim. Patro­na­tem medial­nym książ­kę obję­ły: War­szaw­ska Kul­tu­ral­na, Maga­zyn Muzycz­ny Pre­sto, Pre­sto Junior oraz Recen­zje Agi.

„Piru­et­ta” to opo­wieść nie tyl­ko o speł­nia­niu marzeń. Piruetta okladkaaaTo zna­ko­mi­cie skon­stru­owa­na histo­ria o prze­szło­ści, wspa­nia­łej bab­ci, roli dziad­ków w życiu dzie­ci, ale przede wszyst­kim o tym, jak wie­le trze­ba mieć w sobie samo­za­par­cia, by marze­nie wresz­cie sta­ło się rze­czy­wi­sto­ścią. Pomoc i dobro­dusz­ność obcych swo­ją dro­gą, ale do tego potrze­ba jesz­cze naszej chę­ci i motywacji.

Nie ma nic przy­jem­niej­sze­go, niż wie­czo­ry przy koło­wrot­ku i opo­wie­ści bab­ci o dzie­ciń­stwie. Wspo­mnie­nia okra­sza­ne mądro­ścią, jej prze­ży­cia­mi, odczu­cia­mi, któ­re nada­ją tym chwi­lom wyjąt­ko­we­go kli­ma­tu i uczu­cia, że w chwi­li, gdy bab­cia musi wyje­chać jest źle. Dla­cze­go? Bo bab­cia jest nie­za­stą­pio­na! – moż­na prze­czy­tać taką reko­men­da­cję na blo­gu Nie­ty­po­we recen­zje: http://nietypowerecenzje.blox.pl/2016/09/8222Piruetta8221-Wanda-Milewska-Patronat-medialny.html

Piruetta okladkaaaaKsiąż­ka dostęp­na jest w księ­gar­ni wydaw­nic­twa „Bia­łe Pió­ro” oraz w księ­gar­niach internetowych.

Wan­da Milew­ska autor­ka książ­ki, dzien­ni­kar­ka Nie­peł­no­spraw­ni Tu i Teraz 

 Wan­da Milew­ska jest autor­ką ksią­żek: „Życie w kan­ce­la­rii”, „Prze­śla­do­wa­łam Lecha Wałę­sę i nie żału­ję”, „Nad­zwy­czaj­ne zwy­czaj­no­ści” oraz tomi­ku wier­szy „Coś mi w duszy gra”.