DIE­TA ANDERSONA

Die­ta Ander­so­na, podob­nie jak die­ta dok­to­ra Haya, to pro­gram żywie­nio­wy opie­ra­ją­cy się na zasa­dzie nie­łą­cze­nia bia­łek i węglo­wo­da­nów. Opie­ra się głów­nie na spo­ży­wa­niu warzyw, owo­ców i orze­chów oraz uni­ka­niu uży­wek takich jak kawa, her­ba­ta czy alko­hol. Sto­su­jąc się do zasad pro­gra­mu, moż­na zrzu­cić 2 kilo­gra­my w cią­gu 2 tygo­dni. Podob­no prze­ko­na­ła się o tym sama Clau­dia Shiffer.

Twór­ca die­ty, Hen­ry L.N. Ander­son, to die­te­tyk z uni­wer­sy­te­tu w Los Ange­les. Odkrył on, że umie­jęt­ne zesta­wia­nie ze sobą róż­nych skład­ni­ków powo­du­je ich szyb­sze spa­la­nie. Podob­nie jak dok­tor Hay, Ander­son przy­jął, że do tra­wie­nia bia­łek i węglo­wo­da­nów potrze­ba zupeł­nie innych enzy­mów. Łącze­nie tych grup pro­duk­tów powo­du­je gro­ma­dze­nie się w orga­ni­zmie tok­syn, któ­re są przy­czy­ną odkła­da­nia się tłusz­czu i powsta­wa­nia cel­lu­li­tu. W die­cie nie­łą­cze­nia nie­zwy­kle istot­na jest tak­że kolej­ność spo­ży­wa­nia poszcze­gól­nych pro­duk­tów. Soki i owo­ce nale­ży przyj­mo­wać jedy­nie na czczo.

Ander­son odcho­dzi od popu­lar­nej regu­ły zja­da­nia posił­ków o ści­śle wyzna­czo­nych porach, wyzna­cza­jąc zamiast tego ramy cza­so­we odpo­wied­nie dla spo­ży­cia danej gru­py pro­duk­tów. Po jedze­nie powin­ni­śmy się­gać tyl­ko wte­dy, gdy jeste­śmy napraw­dę głod­ni i powin­ni­śmy przyj­mo­wać tyle pokar­mu, aż poczu­je­my się syci. I tak, jak już wspo­mnie­li­śmy, rano może­my sobie pozwo­lić wyłącz­nie na owo­co­we soki i owo­ce. Od połu­dnia do godzi­ny 16 – soki warzyw­ne, zie­lo­ną sała­tę lub inne zie­lo­ne warzy­wa. Następ­nie, do godzi­ny 20 moż­na jeść wszyst­ko, aby zaspo­ko­ić głód, pamię­ta­jąc jed­nak, by nie łączyć węglo­wo­da­nów z biał­ka­mi. Miej­my tak­że na uwa­dze, aby mię­so, ryby i sery jeść tyl­ko w nie­wiel­kich ilo­ściach oraz by uni­kać sosów, nawet tych na bazie jogur­tu. Jeśli tyl­ko poczu­je­my się syci, nale­ży odejść od sto­łu. Wie­czo­rem po godzi­nie 20 nie powin­ni­śmy już w ogó­le przyj­mo­wać żad­nych posił­ków. Pod­czas die­ty Ander­so­na istot­ne jest też picie tyl­ko i wyłą­cze­nie mię­dzy posił­ka­mi a nie w ich trak­cie lub bez­po­śred­nio po nich.

Przejdź­my teraz do kon­kre­tów. Die­tę nale­ży sto­so­wać przez okres dwóch tygo­dni. W tym cza­sie powin­ni­śmy bez­względ­nie prze­strze­gać wyżej opi­sa­nych zasad. Poni­żej przed­sta­wia­my przy­kła­do­wy jadłospis:

Do godzi­ny 12: sok poma­rań­czo­wy, bana­ny, doj­rza­łe grusz­ki, winogrona

Od 12 do 16: sok pomi­do­ro­wy, sała­ta z pomi­do­ra­mi i cebu­lą, orzechy

Od 16 do 20: pie­czo­ne ziem­nia­ki, kawa­łek chu­de­go mię­sa, sała­ta, zie­lo­ny gro­szek, fasol­ka szparagowa

Jak widać, zale­tą die­ty Ander­so­na jest jej róż­no­rod­ność i moż­li­wość dowol­ne­go kom­po­no­wa­nia posił­ków (oczy­wi­ście, zgod­nie z wyżej opi­sa­ny­mi zasa­da­mi). Nie jest to jed­nak pro­gram żywie­nio­wy zale­ca­ny dla osób z duża nad­wa­gą, gdyż uby­tek wagi nie jest tak duży, jak w przy­pad­ku sto­so­wa­nia nie­któ­rych innych metod odchu­dza­ją­cych. Mimo to, die­ta zasłu­gu­je na uwa­gę, gdyż nie jest moc­no restryk­cyj­na. To pro­gram wyjąt­ko­wo wygod­ny dla osób pra­cu­ją­cych, któ­re głów­ny posi­łek spo­ży­wa­ją po połu­dniu lub wcze­snym wieczorem.