Głu­cho­nie­wi­do­mi bez szans na pracę?

Zale­d­wie co pią­ta oso­ba w wie­ku pro­duk­cyj­nym, któ­ra nie­do­sły­szy i nie­do­wi­dzi pra­cu­je. Więk­szość z nich ma bar­dzo niskie wykształ­ce­nie, w związ­ku z czym ich szan­se na zatrud­nie­nie są niewielkie.

Dane te wyni­ka­ją z rapor­tu prze­pro­wa­dzo­ne­go przez Towa­rzy­stwo Pomo­cy Głu­cho­nie­wi­do­mych i doty­czą bie­żą­ce­go roku. Są one szo­ku­ją­ce, zwłasz­cza dla­te­go, że szan­sa na popra­wę tej sytu­acji jest nie­wiel­ka, głów­nie ze wzglę­du na już wspo­mnia­ne bra­ki w edu­ka­cji, cechu­ją­ce tę gru­pę nie­peł­no­spraw­nych. Sześć­dzie­siąt pro­cent z nich ma wykształ­ce­nie na pozio­mie gimnazjum.

Fak­tem jest, że więk­szość osób głu­cho­nie­wi­do­mych sta­no­wią senio­rzy (sie­dem­dzie­siąt pro­cent). TPG zauwa­ża jed­nak, że w ostat­nim cza­sie ten rodzaj nie­peł­no­spraw­no­ści coraz czę­ściej doty­ka dzie­ci. Jest to zwią­za­ne, naj­praw­do­po­dob­niej, z roz­wo­jem współ­cze­snej medy­cy­ny, dzię­ki któ­rej nawet nowo­rod­ki z wada­mi wro­dzo­ny­mi mają szan­sę na przeżycie.

Trze­ba rów­nież dodać, że oso­by głu­cho­nie­wi­do­me mają tak­że spo­re trud­no­ści w zała­twia­niu spraw urzę­do­wych, gdyż nie­wie­le osób potra­fi się z nimi poro­zu­mie­wać. Jest pra­wo doty­czą­ce osób głu­cho­nie­mych, dzię­ki cze­mu urzę­dy zapew­nia­ją tłu­ma­cza języ­ka migo­we­go. Nie jest on jed­nak pomoc­ny w przy­pad­ku osób nie­do­wi­dzą­cych i nie­do­sły­szą­cych. Oni posłu­gu­ją się języ­kiem Lor­ma, któ­ry pole­ga na gestach wyko­ny­wa­nych na dło­ni nie­peł­no­spraw­ne­go. Nie­ste­ty, ze wzglę­du na małą licz­bę osób z tego typu nie­peł­no­spraw­no­ścią, nie­wie­lu jest urzęd­ni­ków i leka­rzy, potra­fią­cych się w ten spo­sób porozumiewać.

Raport uka­zu­je więc, jak nie­wiel­ka jest wie­dza spo­łe­czeń­stwa na temat osób głu­cho­nie­wi­do­mych i z jak ogrom­ny­mi barie­ra­mi muszą się one borykać.