W każdym zakładzie pracy chronionej pracodawca jest zobowiązany stworzyć tzw. zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych (ZFRON). Środki z tego funduszu przeznaczane są – zgodnie z zakładowym regulaminem wykorzystania tych środków – na finansowanie rehabilitacji zawodowej, społecznej i leczniczej, w tym na indywidualne programy rehabilitacji osób niepełnosprawnych. Pracodawca jest dysponentem ZFRON i on też tworzy regulamin dysponowania ZFRON, konsultując jego zapisy z pracownikami zajmującymi się w tym zakładzie opieką medyczną, poradnictwem i usługami rehabilitacyjnymi oraz działającymi w zakładzie związkami zawodowymi lub – w przypadku ich braku – przedstawicielami wybranymi przez niepełnosprawnych pracowników. Regulamin, niezwłocznie po jego ustaleniu, podaje się do wiadomości pracowników zakładu przez jego ogłoszenie w miejscu ogólnie dostępnym.
Środki zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych – w odniesieniu do zatrudnionych osób niepełnosprawnych – przeznacza się na:
- wyposażenie stanowiska pracy oraz przystosowanie jego otoczenia do potrzeb osób niepełnosprawnych, w szczególności na wyposażenie i dostosowanie pomieszczeń zakładu,
- tworzenie, modernizację, remont, rozbudowę i utrzymanie bazy: rehabilitacyjnej, w szczególności przychodni, gabinetów fizjoterapii, socjalnej, w szczególności internatów, hoteli, stołówek, wypoczynkowej,
- podstawową i specjalistyczną opiekę medyczną, poradnictwo i usługi rehabilitacyjne,
- szkolenia i przekwalifikowanie w celu nabycia lub podnoszenia kwalifikacji zawodowych, dowożenie do pracy i z pracy osób niepełnosprawnych,
- zakup samochodów wyłącznie do przewozu osób niepełnosprawnych mających trudności w korzystaniu z publicznych środków transportu,
- organizację turnusów rehabilitacyjnych i usprawniających,
- działalność sportową, rekreacyjną i turystyczną,
- pomoc indywidualną dla osób niepełnosprawnych na:
- odpłatność za przejazd w obie strony, pobyt i leczenie w szpitalach, sanatoriach, placówkach rehabilitacyjno-szkoleniowych, zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno opiekuńczych,
- zakup leków i innych niezbędnych środków medycznych,
- zakup i naprawę indywidualnego sprzętu rehabilitacyjnego, wyrobów medycznych w tym przedmiotów ortopedycznych oraz środków pomocniczych, urządzeń i narzędzi technicznych oraz środków transportu niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych,
- adaptację i wyposażenie mieszkań, budynków mieszkalnych oraz obiektów zamieszkałych lub przeznaczonych dla osób niepełnosprawnych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,
- usprawnianie fizyczne,
- odpłatność za przejazd w obie strony i pobyt na: turnusie rehabilitacyjnym, wraz z opiekunem – jeśli lekarz zaleci uczestnictwo opiekuna w turnusie rehabilitacyjnym,
- wczasy lub wypoczynek zorganizowany w innych formach,
- odpłatność za pobyt na koloniach, obozach oraz turnusach rehabilitacyjnych dla niepełnosprawnych dzieci pracowników, a także dla dzieci osób niepełnosprawnych,
- opiekę pielęgnacyjną w domu nad pracownikiem niepełnosprawnym w okresie przewlekłej choroby uniemożliwiającej poruszanie się, w tym opiekę socjalno-bytową,
- utrzymanie przez osoby niewidome psa przewodnika,
- zakup wydawnictw i pomocy dydaktycznych stosownie do potrzeb osób niepełnosprawnych,
- opłacanie przewodników towarzyszących osobom niewidomym zaliczonym do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności oraz osobom z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczonym do znacznego stopnia niepełnosprawności,
- opłacanie tłumacza języka migowego,
- przewóz osoby niepełnosprawnej na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne,
- zwrot kosztów ubezpieczeń komunikacyjnych oraz ryczałtu za używany własny pojazd mechaniczny do celów pozasłużbowych dla osób zaliczonych do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności oraz dla osób zaliczonych do lekkiego stopnia niepełnosprawności z uszkodzeniem narządu ruchu,
- dojazdy do pracy i z pracy osób niepełnosprawnych mających trudności w korzystaniu z publicznych środków transportu,
- odpłatność za kształcenie lub dokształcanie, w tym również w szkołach średnich i wyższych,
- odpłatność za kursy i szkolenia rozwijające pozazawodowe zainteresowania osób niepełnosprawnych,
- opłacanie składki na indywidualne ubezpieczenia osób niepełnosprawnych,
- odpłatność za podstawową i specjalistyczną opiekę medyczną oraz poradnictwo i usługi rehabilitacyjne,
- indywidualne programy rehabilitacji mające na celu zmniejszenie ograniczeń zawodowych.
W ramach programów rehabilitacji finansowane są koszty:
- doradztwa zawodowego w zakresie możliwości szkolenia, przekwalifikowania i dokształcania,
- specjalistycznych badań lekarskich oraz psychologicznych dla celów doradztwa zawodowego,
- szkolenia, przekwalifikowania oraz dokształcania w celu nabycia lub podnoszenia kwalifikacji zawodowych,
- dostosowania miejsca pracy i stanowiska pracy do potrzeb wynikających z rodzaju i stopnia niepełnosprawności,
- inne ponoszone w ramach realizacji programów rehabilitacji,
Pomoc indywidualną przyznaje się w szczególności na wniosek osób niepełnosprawnych:
- zatrudnionych w zakładzie na podstawie stosunku pracy lub umowy o pracę nakładczą, w tym przebywających na urlopach bezpłatnych oraz urlopach wychowawczych,
- będących uczniami odbywającymi praktyczną naukę zawodu w tym zakładzie,
- niepracujących byłych pracowników tego zakładu, z zastrzeżeniem jeżeli dotyczy finansowania rehabilitacji społecznej i leczniczej – w wysokości i na warunkach analogicznych jak dla pracowników pozostających w zatrudnieniu.
Pomoc indywidualna może być udzielana jako pomoc bezzwrotna lub jako nieoprocentowana pożyczka. Nieoprocentowana pożyczka może być częściowo lub całkowicie umorzona w przypadku, gdy wykorzystana została zgodnie z przeznaczeniem.
Źródło: http://ebifron.pfron.org.pl